Siyah üzümden sadece kırmızı şarap yapılır.
Yanlış. ‘Blanc de Noirs’ (karaların beyazı) stilinde siyah üzümün kabuğundaki renkten pigment alması engellenir, bu da siyah üzümden beyaz şarap üretimini mümkün kılar.
Tüm şaraplar %11 – %15 civarında alkol oranına sahiptir.
Yanlış. Farklı stillerdeki şarapların alkol oranları da birbirinden farklılık gösterir. Kadehinizdeki şarap %7 – %7,5 alkol oranına sahip bir köpüklü şarap olabileceği gibi, %20 – %21 alkol oranına sahip bir fortifiye* şarap da olabilir.
*Fortifiye şarap: Ekstra alkol eklenmiş şaraptır. Sherry, Port gibi farklı stilleri vardır.
Yıllanmış şarap her zaman genç şaraptan iyidir.
Yanlış. Yıllanma işleminin şaraba katkı sağlaması için, şarabın yıllanma potansiyelinin yüksek olması gerekir. Genellikle yüksek tanenli*, asiditesi kuvvetli**, güçlü şaraplar yıllandıkça meyve profiline ek olarak deri, kuru meyve, tütün, bal gibi birtakım aromalar geliştirir. Bunun dışında genç tüketime uygun olarak üretilen şaraplar yıllandırıldığı taktirde güzelleşmenin aksine meyvelerinin tazeliğini yitirecek ve yavanlaşacaktır.
*Tanen: Üzümün kabuğunda ve çekirdeğinde bulunan maddedir. Damağı kurutur ve buruk bir his oluşturur. Kırmızı ve roze şarap yapımında alkolik fermantasyona üzümün kabuğu da dahil edilir, böylece kabuktan tanen ve renk geçişi sağlanır. Fakat beyaz şarapta tanen söz konusu değildir.
**Asidite: Üzümde bulunan doğal asitlerden kaynaklanan bir özelliktir. Özellikle beyaz şarapların canlılığı açısından çok önemli bir bileşendir. Şaraptaki asit oranı yükseldikçe yutkunma isteği oluşur.
Tüm meyvelerden şarap yapılabilir.
Yanlış. Türk Gıda Kodeksi Şarap Tebliğinde şarap; ‘Parçalanmış veya parçalanmamış yaş üzümün veya üzüm şırasının, kısmen veya tamamen alkol fermantasyonu ile elde edilen, coğrafi işaret ya da köken ismi tescili yapılmış ya da yapılmamış ürünü.’ şeklinde tanımlanmıştır. Dolayısıyla üzüm dışındaki meyvelerden yapılan içkileri direkt olarak şarap olarak adlandırmak yanlıştır, bu şaraplar meyve şarabı olarak adlandırılır.
Çevir – aç kapaklı şaraplar kalitesizdir.
Yanlış. Mantar tıpa özellikle Avrupa şarapçılığında çok önemli bir yere sahip olmakla birlikte, şaraplarda birtakım kusurlara neden olabilmektedir. Bu da şarap üreticilerini bir alternatif arayışına itmiştir. Özellikle Avustralya ve Yeni Zelanda gibi Yeni Dünya ülkelerinde çevir – aç kapaklar oldukça üst segment şaraplarda da kullanılır.
Meşe fıçı her şarabı güzelleştirir.
Yanlış. Meşe fıçı şarabın tanenlerinin yumuşamasına izin verir; şaraba vanilya, odun, karanfil, sedir gibi oldukça belirgin aromalar katar. Doğru kullanımında şarabı çok üst seviyelere taşıyabilir, fakat aromatik yapısı kendiliğinden güçlü üzümlerde üzümün orijinal aromasını değiştirmek ve/veya ek notalar eklemek istenmediği için genellikle aromatik yapısı daha zayıf üzümlerde tercih edilen bir yöntemdir.
Roze şarap kadın içkisidir.
Yanlış. Renginden mi, yumuşak içimli oluşundan mı bilinmez, genellikle roze şarap kadın içkisi olarak görülmektedir. Roze şarapların oldukça ferahlatıcı, keyifli bir içimi vardır. Meyvemsi karakteristiklerin ön planda olduğu roze şaraplar, hem yemeklere kolay uyum sağlayabilme hem de tek başına tüketilebilme özelliğine sahiptir. Tüm bu faktörler roze şarapları şarap dolaplarının vazgeçilmezi haline getirmiştir. Fakat oluşan feminenlik algısı nedeniyle genellikle erkek şarap tüketicileri roze şaraplara çekimser yaklaşmaktadır. Beyler; roze şarap methetmesi bizden, kadehlerinizi gönül rahatlığıyla yavruağzı, pembe, turuncu renklerdeki buz gibi rozelerinizle doldurmak sizden.
Kaliteli şarap Avrupalıdır.
Yanlış. Şarap dünyasında Fransa’da bulunan Bordeaux, Bourgogne, Loire, Alsace, Beaujolais gibi bölgelerin saygınlığı tartışılmaz, fakat Yeni Dünya şaraplarının da şarap sektöründeki yeri oldukça önemlidir. Eski Dünya şarapçılığı kadar katı kurallara sahip olmayan Yeni Dünya şarapçılığı, şarap üretiminde daha deneysel ve cesur bir karaktere sahiptir. Yeni Zelanda, Avustralya, Şili, ABD gibi pek çok ülkede oldukça saygın şarap üreticileri ve premium kalite şaraplar mevcuttur.
Tüm şaraplar içilmeden önce bir karafa – sürahiye süzülüp havalandırılmalıdır.
Yanlış, tüm şaraplar havalandırılmaya ihtiyaç duymaz. Gövdeli, yapılı, güçlü şaraplar içilmeden önce oksijenle temas ettirildiği taktirde bir takım aromalar açığa çıkar, burunda alkoldense meyvemsi notalar daha net hissedilir, şarabın keskin tanenleri yumuşar. Aynı zamanda karaf şarabın tortularından arınmasını sağlar. Fakat genç tüketime uygun, yumuşak tanenleri olan, düşük asiditeli bir şarabı havalandırmaya gerek yoktur. Bu şarapları içmeden önce bardağı hafifçe döndürerek aromaların daha belirgin hissedilmesini sağlayabilirsiniz.
Şarap ana yemekler için iyi bir eşlikçidir fakat tatlının yanında içilmez.
Yanlış. Bu yanılgının oluşma sebebi yanlış yemek ve şarap eşleştirmeleri yapmaktan kaynaklanıyor olabilir. Genellikle tatlılarla sek şaraplar eşleştirildiğinde şarabın meyvemsi karakteri damakta daha az hissedilir ve şaraptan beklenen keyif alınmaz. Fakat tatlılar ile tatlı şaraplar oldukça iyi bir uyum yakalar.
Şarap-yemek uyumuyla ilgili daha detaylı bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.