
Dadaizm (Kuralsızlık)
Dadaizm kısaca, I. Dünya Savaşı sırasında ortaya çıkan ve sanat alanındaki tüm geleneksel tutumları reddeden “kuralsızlığı kural edinen” bir sanat akımdır.
Dadaizm’in kurucusu ve öncüsü olan Tristan Tzara, bu akımı şöyle tanımlar:
“Kâğıt parçaları üzerine sözcükler yazın, bunları bir şapkanın içine atıp karıştırın, sonra teker teker çekip bir kağıdın üzerine sıralayın; işte Dadaizm…”
Akımın diğer önemli temsilcileri Hugo Ball, Marcel Duchamp, Emmy Hennings, Raoul Hausmann, Hannah Höch, Tristan Tzara, John Heartfield, Kurt Schwitters ve Max Ernst’tir.

Ekspresyonizm (Dışavurumculuk)
Bilinmesi gereken diğer bir akım ekspresyonizmdir. Çoğumuzun bildiği Edvard Munch’un Çığlık adlı tablosu bu akımı aittir. Kısaca, resimde doğanın olduğu gibi aktarılmasındansa duyguların ve iç dünyanın etkisine dikkat çeker bu yüzden sanat yapıtında bir düşünceyi veya duyguyu dışa vurmayı amaçlar. Akımın öncüleri arasında Edvard Munch, James Ensor ve Oscar Kokoschka vardır.


De Stijl
De Stijl, temelinde sarı, mavi ve kırmızı renkler kullanarak geometrik şekillerle sanata yeni bir yön vermeyi amaçlamıştır. Akım 1917–1931 yılları arasında var olan, çıktığı yıllarda büyük bir etki elde edemeyen ama sanat dünyası için önemli olan bir akımdır.
Akımın en önemli temsilcisi De Stijl dergisinin de kurucusu olan ressam, tasarımcı, yazar ve eleştirmen Theo van Doesburg’dur. Diğer önemli isimler ise Piet Mondrian, Vilmos Huszár ve Bart van der Leck, Gerrit Rietveld, Robert van ‘t Hoff ve J.J.P. Oud’dur.

Pop Art
Pop Art, 1950’li yıllarda ortaya çıkan ve tüm dünyayı sarsan bir sanat akımıdır. Akımın en önemli özelliği, sanatçıların çalışmalarındaki canlı tonlar ve renklerdir. Pop art tema olarak günümüz sıradan bir bireyi ve duygularını aktarır. Ayrıca pop art çalışmalarda Coca Cola şişeleri, Marilyn Monroe gibi popüler kültürden birçok imge kullanılır. Akıma büyük bir ivme kazandıran Andy Warhol’dur. Diğer önemli temsilciler ise Richard Hamilton, Eduarda Paolozzi, Roy Lichtenstein, Claes Oldenburg ve Jasper Johns’tur.


Sürrealizm (Gerçeküstücülük)
Bir diğer önemli akım sürrealizmdir. Temelini Dadaizm’den almıştır, sürrealizmi diğer akımlardan ayıran en önemli ayrıntı bilinçaltıdır. Sürrealist sanatçılar, gerçek dışı unsurlarla kendi hayal güçlerini birleştirerek eserler üretirler. Bu akımın ete kemiğe bürünmüş temsilcisi Salvador Dali’dir. Diğer önemli temsilcileri ise Paul Eluard, Louis Aragon, Andre Breton, Federico Garcia Lorca ve Philippe Soupault’tır.


Fütürizm (Gelecekçilik)
Fütürizm akımı, 1909’da Fütürist manifestoyu kaleme alan İtalyan şair Marinetti ile 20.yy’da başladı. Akımın temeli hızın estetiği ya da harekete görsel bir ifade kazandırmadır. Geçmişteki diğer sanat akımlarından tamamen koparak sanata yeni bir izlenim ve görüş kazandırmaya çalışmışlardır. Bazı temsilcileri Umberto Boccioni, Giacomo Balla, Gino Severini, Carlo Carrà, Aleksandra Ekster, Giorgio Morandi, Joseph Stella, Emilio Pettoruti, Primo Conti, Elena Guro’dur.


Kübizm
İspanyol ressam Pablo Picasso sayesinde aşina olduğumuz bu akım, ressamların resmettikleri herhangi bir görünümü geometrik unsurlarla analiz etmeye yöneliktir. Akımın diğer önemli temsilcileri Georges Braque, Juan Gris, Fernand Leger, Albert Gleizes, Jean Metzinger,Roger de la Fresnaye, Andre Lhote’dir.


Fovizm
Fovizm kelimesi, Fransızca vahşi hayvanlar anlamına gelen ‘‘fauves” kelimesinden türemiştir. Bunun sebebi ressamların kullandığı saldırgan çizgiler, göz kamaştırıcı renklerin hücumu ve sanatsal serbestlik duygusudur. Önemli fovist sanatçılar Henri Matisse, André Derain, Vlaminck, Manguin ve Raoul Dufy’dir. Bu sanatçılar o güne kadar hiçbir ressamın uygulamaya cesaret etmediği aşırı renk ahenklerini kullandılar. Zamanın sanat eleştirmenlerinden birinin sözüyle fovizm ‘‘halkın yüzüne bir boya kutusunu boca etmeye benziyordu.”


Empresyonizm (İzlenimcilik)
Empresyonist ressamlar, boyayı belirgin fırça darbeleri vurarak değil, pek ayırt edilemeyen ince küçük çizgiler çizerek kullandılar. Geniş manzaraları ya da açık hava sahnelerini resmettiler. Akımın en çok öne çıkan isimler Edouard Manet, Monet, Renoir, Sisley’dir.


Minimalizm
Minimalizm son yıllarda popüler olsa da geçmişi 1960’lara dayanıyor. Minimum kelimesinden türeyen minimalizm sadelik ve nesnellik ön plandadır. Önemli minimalistler Carl Andre, Sol LeWitt, Robert Morris, Richard Serra, Dan Flavin, Frank Stella, Robert Smithson, Eva Hesse, Yayoi Kusama gibi isimlerdir.

Görsel Kaynağı
20. Yüzyılın En Etkili Sanat Akımları yazımız da ilgini çekebilir.