10 Muhteşem Çivit Mavisi
Birçok şey söylenebilir, birileri o birçok şeyi zaten söyledi Blues müzik için.
İnsanların ürün gibi toplanıp mal gibi satıldığı Afrika topraklarından köken aldığı, hangi enstrümanlarla müzik yapıldığı, hatta Blues adının, Afrikalılar için kederi, hüznü anlatan mavi rengin bir tonundan geldiği de söylenmiştir sanırım. Ama söylenmişse bile yine söylenmesi gereken asıl şey, Blues müziğin, özgürlükleri olmayan, birer eşyadan daha değerli olmayan kölelerin, kendilerini özgürmüş gibi hissedebilecekleri, ellerinden kimsenin alamayacağı, aslında sahip oldukları tek şey olan, hatıralarını müzikselleştirmeleri ile doğduğudur.
Blues; onları özgür kıldığı için çok sevdiler…
Özgürlüğe en yakın, tek deneyimleri olduğu için. Muhtemelen önce sadece mırıldanarak, sonra ellerinde ne varsa ritim tutarak yaptılar müziklerini. Binsekizyüzlü yılların sonundan itibaren köleliğin kalkmasıyla da sesli söyleyebilmeye başladılar. Artık sözde özgürlerdi ama ancak “köpekler ve siyahlar giremez” levhalarının önünden geçerlerken hissedebildikleri kadar özgür… Onlar da müziklerini özgür bıraktı… Bu yüzden Blues, içten geldiği gibi yapılan, dizemlerin düzenlerin standart kurallara bağlı olmadığı, sözlerin içten geldiği gibi rahat ve “özgürce” söylendiği bir müzik türü olarak hayatımıza girdi.
Köklerinden sökülüp, koparılıp, acımasızca köle yapılmış insanların kanlı acıları ile kıyaslamak gibi bir hadsizlik yapmayacağım tabi ki ama hepimiz biraz köleyiz artık. Teknolojinin, sanayinin, uydurulmuş maddi ihtiyaçlarımızın, modern dünyanın saçma zorunluluklarının köleleriyiz. Blues dinlemek sizi de biraz daha özgür hissettirmiyor mu?
Ma Rainey
Presenting Ma Rainey-(1924)
Kayıtlarından gelen parazitli ses, hışırtılı kayıt, mekanik kayıt iğnesinin sesi Blues un en popüler olduğu, ilk kayıtlı eserlerinin üretildiği o günlerin atmosferini bize yaşatan Blues’un annesi olarak anılan sanatçısı; güçlü sesi , enerjisi ve marjinal sözleri ile birçok Blues şarkıcısını etkiledi.
Robert Johnson
King of Delta Blues Singers – (1936)
Ne yazık ki çok erken yaşta hayatını kaybeden ve sadece yedi aylık bir süre boyunca kayıt yapabilen Johnson; özellikle Delta blues tarzının ustası ve en etkili müzisyenlerinden biridir. Bir gece öylesine girdiği fidanlıkta şeytana rastladığı, şeytanın gitarını alarak akort ettiği ve Johnson ın inanılmaz güzellikteki müziğini o gitarla yaptığı söylenir. En etkili blues ürümlerinden biri olarak kabul edilen King Of The Delta Blues Singers albümü ölümünden sonra ek bonus parça ile tekrar yayınlanarak
birçok sanatçıya ilham verdi. Oldukça yoğun, kaliteli, keyif veren, sözleri çok derin ve anlamlı harika bir albüm.
Howlin Wolf
Moanin’in the Moonlight – (1959)
Chester Arthur Burnett (1910 – 1976), Blues müziğin efsanelerinden biridir. Bulunduğu sahneyi; iki metreye yakın boyu, dev cüssesi ile uyumlu muhteşem sesi, olağanüstü güzellikteki şarkılarıyla dolduran harika bir müzisyendi. Biz onu Howlin’ Wolf olarak tanıyoruz. Çocukluğu boyunca yaşadığı korkunç zorluklara, askeri hizmeti süresince başına gelenlere, yaşadığı tüm aşağılanmalara rağmen müziğine sarılmış ve Chicago Blues’un en iyi örneklerini üretirken finansal başarıyı da yakalamayı bilmiş, kendisinden sonra gelen Blues ve Rock müzisyenlerine yol göstermiştir.
Moaning in the Midnight albümü; Howlin’ Wolf’un daha önce yayınlanmış singlelarının derlenmesi ile 1959 yılında yapılmış olan birçok Blues hayranına göre Chicago Blues’un en iyi örnekleri ile dolu bir albüm.
John Lee Hooker
The Real Folk Blues – (1966)
Blues’una klasiğin dışında unsurlar da dahil ederek özgün şarkılar üretip blues sevenlerin kalbinde çok özel bir yer edinerek başarıyı yakalamış bbirçok ödülün de sahibi olmuştur. The Real Folk Blues albümü oldukça eğlenceli tempolara sahip parçaları ile beraber Klasik Blues tarzına da bağlı kalarak tam anlamıyla bir John Lee Hooker festivali olmuş.
Louisiana Red
Louisiana Red Sings the Blues – (1972)
Hem geleneksel hem modern tarzları öne sürebilen, hem usta bir gitarist olan Louisiana Red 50’den fazla albüm kaydetmiştir ve En İyi Geleneksel Blues Erkek Sanatçısı ödülünün de sahibidir. Louisiana Red Sings The Blues albümü, kendi tarzını oldukça iyi yansıtan, hem sakin akışı içeren hem de oldukça hareketli ritimlere sahip parçalara yer veren renkli bir albüm diyebiliriz.
Muddy Waters
Hard Again – (1977)
Chicago Blues; kimliğini Muddy Waters ile tamamladı desek abartmış olur muyuz?
Bilemiyorum.
Muddy Waters’ı dinledikten sonra, o olmasaydı Blues hep eksik kalırdı desek abartmış olur muyuz?
Yine bilemiyorum.
Albümde yer alan, ilk kez dinlediğiniz şarkılara bile eşlik etmekten kendinizi alamayacaksınız. Hard Again dinleyeni kendisine aşık eden bir albüm.
Albert Collins
Ice Pickin – (1978)
Rock Blues, Jump Blues türünde çalışmalar yapan Collıns, kendine özgü bir gitar stiline sahip Amerikalı bir elektrik blues gitaristi ve şarkıcısıydı. Her blues koleksiyonunun parçası olması gereken Ice Pickin; çok eğlenceli, hareketli ritimleri ile muhteşem bir albüm. Gücü ve derinliği ile gerçek anlamda romantik bir akşam menüsünün ana yemeği diye adlandırmak istediğim bu albüm, 1979 Grammy Ödülü’ne aday gösterildi.
Koko Taylor
Koko Taylor – (1982)
Büyüleyici güçlü sesi ve yorumuyla “Blues Kraliçesi” olarak da anılan Taylor, pek çok blues alt türünü harmanlayan bir müzik tarzına sahip şarkıcıdır. Blues müziğin güçlü temsilcilerinden biri olan Koko Taylor albümünün; sekiz şarkısı dışında tüm parçaları Willie Dixon tarafından yazılmıştır. Döneminde olumlu eleştiriler alan albüm, oldukça eğlenceli ve keyifle kendini dinlettiriyor.
Big Mama Thornton
Ball n’ Chain – (1989)
Big Mama Thornton, hangi albümü olursa olsun fark etmiyor, yorumuyla sesiyle herkesi kendine hayran bırakmayı başarıyor. Yalnızca sesi ile değil tüm duygularıyla, tüm benliğiyle parçanın içinde oluşu bağımlılık yapıyor. Kariyeri boyunca altı kez Blues Müzik Ödülleri’ne aday gösterilen Thornton, ne yazık ki Ball N’ Chain albümünde yer alan “Hound Dog” parçasını Elvis Presley’nin, 1956’da kaydetmesi ile gölgede kaldı. Ball N’ Chain albümü; tüm duyguları harekete geçiren, defalarca kez kendini dinlettiren hatta nerdeyse tüm parçaları ezberlettiren bir albüm.
Buddy Guy
Damn Right I’ve Got the Blues – (1991)
Buddy Guy; Blues müziğin önde gelen isimlerindendir. Müziklerini dinlerken insanı adeta bambaşka yerlere götürüyor. Kullandığı ritimler, tonlar, sesler oldukça güçlü. Chicago blues, elektrik blues, rock blues türlerinde çalışmalar yaptı ve 1991 de çığır açan albümü Damn Rıght I’ve Got The Blues, iki bonus parça içeren Damn Right, I Got The Blues Expanded Edition adıyla yeniden yayınlandı.
