Geyikgiller, memeliler sınıfının, çift toynaklılar takımının, geviş getiren alt takımının bir familyasıdır.
Nerelerde yaşıyorlar?
Geyikler, Antartika dışında; Afrika, Asya, Avrupa ve Amerika kıtaları başta olmak üzere dünyanın hemen hemen her yerinde yaşarlar. Ancak Kanada, Tunus, Cezayir, Kuzey Kore, Nepal ve Hindistan’da yoğun olarak bulunurlar.
Yaşam alanları genellikle ormanlardır.
Geyik Türleri
Geyikgiller iki büyük gruba ayrılırlar: Muntiacinae ve Cervinae alt familyalarının bulunduğu Eski Dünya grubu ile Hydropotinae ve Capreolinae alt familyalarının bulunduğu Yeni Dünya grubu.
Bunlar, günümüzdeki türlerin dağılımını değil, yalnızca grupların orijinini belirtmektedir.
Kimi kaynaklara göre 50 civarında, kimi kaynaklara göreyse 60’ın üzerinde geyik türü bulunmaktadır.
Farklı geyik türlerine munçaklar, püsküllü geyikler, kızıl geyik, sika geyiği, sambar geyiği, alageyik, su geyiği, karacalar, sığın, kariyakular, pudular ve ren geyiği örnek verilebilir.
Beslenme Şekilleri
Otobur memeliler olan geyikler, kolayca sindirilebilen genç yapraklarla, tomurcuklarla, taze çimenlerle, yumuşak ve ince dallarla, meyvelerle, mantarlarla ve likenlerle beslenirler.
Tüm geyik türleri, yiyecekleri tekrar çiğnemelerini (geviş getirmek) sağlayan dört odacıklı mideye sahiptirler.
Daha az yiyeceğin olduğu kış aylarında, enerji tasarrufu yapmak için daha az hareket ederler.
Geyiklerin Diğer Özellikleri
- Yavrular, doğduktan yarım saat sonra yürümeye başlarlar.
- Anne geyikler, dışarıdan gelen tehlikelerden korumak için, yavruları doğduktan sonra onları sürekli yalayarak çocuk kokularının yok olmasını sağlarlar.
- Erkek yavrular bir yaşında annesinden ayrılır. Dişi yavrular ise, annelerinin yanında kalırlar. Dişi geyiklerin kendi yavruları olduktan sonra da annelerini ziyaret ettikleri bilinmektedir.
- Geyikler, sürüler halinde yaşarlar ve kısa kuyruklu hayvanlardır.
- Dünya üzerinde çatal boynuzlara sahip tek hayvan grubu geyiklerdir.
- Geyiklerin, yalnızca erkeklerde bulunan boynuzları türden türe farklılık gösterebilir.
- Boynuzlar her yıl ilkbaharda düşer ve yeniden çıkarlar. Yaz aylarında gelişim gösterirler.
- Geyiklerin yaşları, boynuzlarındaki dal sayısından anlaşılabilir.
- Boynuzlar, savunmanın yanı sıra gövdenin ısısını ayarlanmasına da yardımcı olur.
- Yalnızca misk geyiğinin ve Çin su geyiğinin boynuzu yoktur. Çin geyiğinde boynuz yerine, uzun köpek dişleri bulunur.
Ayrıca pek çok geyik türü, olgunlaştıkça kaybolan beyaz lekelerle doğarlar. Bu beyaz lekeler, geyik büyüdükçe ortadan kaybolur. Ancak yalnızca alageyikler, beneklerini ömür boyunca taşırlar.
Hızlı koşmalarıyla ve atlama kabiliyetleriyle ünlü olmalarının yanı sıra, çok iyi yüzücülerdir. Nehirleri ve gölleri yüzerek geçerler.
- Yaşayan en iri geyikler, Alaska’da yaşayan ‘moose’lardır.
- En küçük geyikler ise, Şili’de yaşayan ‘pudu’lardır.
