Büyülü Gerçekçilik akımının en önemli temsilcilerinden biri olan Jose Saramago’nun Körlük eserinden 10 alıntı:
… çünkü bunun gibi dikkatli bakmadıkça fark edilmeyen kusurlar, sadece söz edildiğinde gerçekte olduklarından daha kötü görünürdü göze.
Öldü, işte o kadar, neden öldüğünün önemi yok, bir insanın neden öldüğünü sormak saçma bir davranış, ölüm nedeni zaman içinde unutulur, yalnızca o tek sözcük kalır, öldü.
Erdem, herkesin artık bildiği gibi, yetkinliğe giden çetin yolda her zaman engellerle karşılaşır, günaha ve kötülüğe gelince, şans onları her zaman öylesine sever ve kollar ki, kapılar açılır.
Hepimiz susalım, sözlerin işe yaramadığı anlar vardır.
Yanıt hep ona ihtiyaç duyulduğunda gelmez akla, çoğu kez de beklemek verilebilecek tek yanıttır.
Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük.
Gören körler mi?
Gördüğü halde göremeyen körler…
Gözlerimizi içimizi gören birer aynaya dönüştürdük, sonuçta gözlerimiz, ağzımızla inkâr etmeye çalıştığımız şeyleri çoğu zaman hiç çekincesiz gözler önüne serer hâle geldi.
Zaman, kumar masasında karşımızda oturan oyuncudur ve oyunun bütün kartları onun elindedir, bizler ancak hayatımızı verirsek bir şey elde edebiliriz, kendi hayatımızı.
Deneyim, bütün disiplinlerin en yüce efendisidir.
Fikir değiştirmenin en iyi yolu bir umuda bel bağlamaktır.
