Osmanlı İmparatorluğunun 27. Padişahı ve 106. İslam halifesi olan I. Abdülhamid, III. Ahmet ve Rabia Sultan’ın oğlu olarak 20 Mart 1725’te İstanbul’da doğdu. Babasının en büyük ikinci oğluydu. Osmanlı Padişahlarının ikametgâhı olan Topkapı Sarayı’nda büyüdü.
Babası III. Ahmet, 27 yıl gibi uzun bir sürede tahtta kaldıktan sonra, Patrona Halil İsyanı sonucunda 1 Ekim 1730 yılında tahttan çekilmek zorunda kaldı. Yerine I. Mahmut geçti ve sabık sultan, ailesiyle beraber Eski Saray’da gözetim altında tutuldu.
Tüm zorluklara rağmen annesinin desteğiyle I. Abdülhamid’in yetiştirilmesine çok önem verildi. Zeki ve dindar olan Şehzade Abdülhamid, ciddi ve içine kapanıktı. Bu karakter özelliklerinin, yetiştirildiği döneminde gözetim altında bulundurulmasından kaynaklandığı düşünülmektedir.
49 yaşında padişah olan I. Abdülhamid, olaylı bir şekilde tahta geçmedi. Reformist bir padişah olarak birçok yeniliği hayata geçirdi. Döneminde güçlü bir siyasi güç olan yeniçeriler, I. Abdülhamid’in reformlarına karşı çıktılar. Bu zorluklara rağmen I. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu’nun içinde bulunduğu sorunları çözmeye karalıydı.
Devletin belkemiği olan vergi sistemini yozlaşmış ve verimsiz bir halden çıkarabilmek için vergi sisteminde reform yaptı. Ayrıca adaletin adil bir şekilde uygulanmasını sağlamak için yeni bir mahkeme sisteminin kurulmasının da içinde bulunduğu yolsuzlukla mücadele amaçlı yeni yasalar çıkardı. I. Abdülhamid giderek Osmanlı Devleti’ne düşmanlaşan Avrupa ile ilişkilerin düzeltilmesi için çaba sarf etti.
Görsel Kaynağı
Sultan I. Abdülhamid’in bu reformist çabaları yeniçerileri rahatsız etti ve yeniçeriler isyan etti. Osmanlı donanmasının yardımıyla bu isyan bastırılabildi. Tüm zorluklara rağmen I. Abdülhamid’in saltanatında önemli başarılara imza atıldı.
Buhranlı bir dönemde saltanat süren I. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu’nun istikrara kavuşabilmesi için çalıştı ve modernleşme çabalarının temelini attı. Sultan I. Abdülhamid eğitimin güçlü savunucusu idi. Eğitimi Osmanlı Devleti’nin modernleşmesi ve gelişmesi için kilit bir araç olarak görüyordu. Yeni okullar kuran I. Abdülhamid, müfredatı matematik, fen ve coğrafya gibi konuları içerecek şekilde genişletti. Fransızca ve İngilizce gibi yabancı dillerin öğretilmesini de teşvik etti.
Hastane, okul, yollar ve köprüler yapan Sultan I. Abdülhamid, diğer altyapıların geliştirilmesi için de yatırım yaptı. İmparatorluğun içinde güçlü bir siyasi otorite kuran yeniçerilerin etkisini azalttı. Ve yeni silahlar ile eğitim sistemi getirerek Osmanlı ordusunu çağdaşlaştırmaya çalıştı. Genel olarak Sultan I. Abdülhamid’in reformları Osmanlı İmparatorluğu’nu güçlendirmeyi ve halkının yaşam standartları iyileştirmeyi amaçlıyordu.
I. Abdülhamid, imparatorluğun gelecekti modernleşme ve ilerleme adımları için altyapıyı hazırlayan padişahtır. Osmanlı İmparatorluğu’nun donanmasının ve ordusunun modernize edilmesi için çaba sarf etmiştir.
Osmanlı İmparatorluğu’nun 27. Padişahı olan I. Abdülhamid, 1774’ten 1789’a kadar hüküm sürdü. Ölümünden önceki aylarda sağlığı iyice kötüleşen padişah, 1787-1792 Osmanlı-Rus Savaşı’nda Özi Kalesi’nin Rusların eline geçtiği ve kale içindeki halkın Ruslar tarafından katledildiği haberini alınca sağ tarafından felç geçirerek 64 yaşında 7 Nisan 1789’da vefat etti.
